Kanon D-Dur powstał około roku 1680. Dokładna data nie jest znana, bo utwór ten wówczas ,,nie przyjął się". Pozostawał zapomniany przez ponad 200 lat. Na szczęście się zachował, na jedynym zresztą manuskrypcie, a trzeba powiedzieć, że wiele dzieł Pachelbela niestety zaginęło. Kanon został po raz pierwszy opublikowany dopiero w 1919 roku, a po raz pierwszy nagrany w 1940. Dziś jest bardzo często wykorzystywany na przykład podczas uroczystości ślubnych. Powstało też sporo piosenek opartych na tej kompozycji, między innymi ,,Altogether Now” grupy The Farm, ,,Go West” Pet Shop Boys, a nawet ,,Cryin” Aerosmith, ,,Don’t Look Back In Anger” Oasis i ,,Basket Case” zespołu Green Day. Wszystkie te utwory bazują na bardzo prostej, ale niezwykle chwytliwej progresji akordów zaczerpniętej właśnie z Kanonu D-Dur. No a jednym z najlepszych piosenkowych przykładów wykorzytania Kanonu Pachelbela jest utwór ,,C U When U Get There”, który Coolio wydał w roku 1997 na swoim trzecim albumie ,,My Soul". Piosenka ta znalazła się potem także w amerykańskiej komedii ,,Nic do stracenia".